Amiwantamab w skojarzeniu z lazertynibem wykazał istotne wydłużenie przeżycia całkowitego (OS) w porównaniu z ozymertynibem w leczeniu pierwszej linii u pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP) z delecjami eksonu 19 genu EGFR (ex19del) lub mutacją substytucyjną L858R.
Korzyści z terapii amiwantamab z lazertynibem
Wyniki te, zaprezentowane podczas niedawno odbywającego się Europejskiego Kongresu Raka Płuca (ELCC), wykazały również, że przy medianie czasu obserwacji wynoszącej 37,8 miesiąca, pacjenci leczeni schematem bez chemioterapii — amiwantamabem w skojarzeniu z lazertynibem w pierwszej linii — osiągnęli istotnie dłuższą medianę przeżycia całkowitego (OS) w porównaniu z pacjentami otrzymującymi ozymertynib (współczynnik ryzyka [HR] = 0,75; 95% przedział ufności [CI]: 0,61–0,92; P < 0,005).
Mediana OS w grupie leczonej amiwantamabem i lazertynibem nie została jeszcze osiągnięta, a korzyści w zakresie przeżycia nadal wykraczają poza okres obserwacji (nieosiągnięta [NR]; 95% CI: 42,9–NR). W grupie ozymertynibu mediana OS wyniosła 36,7 miesiąca (95% CI: 33,4–41,0), co jest zgodne z wcześniejszymi badaniami oceniającymi ozymertynib.
Po 3,5 roku 56% pacjentów leczonych kombinacją amiwantamabu i lazertynibu pozostawało przy życiu, w porównaniu do 44% pacjentów leczonych ozymertynibem. Co więcej, przewiduje się, że mediana OS przekroczy o ponad 1 rok medianę 3 lat obserwowaną w grupie ozymertynibu, na podstawie uzyskanych danych dotyczących przeżycia.
Jest to pierwsze i jedyne badanie, które wykazało statystycznie istotną i klinicznie istotną poprawę przeżycia całkowitego w porównaniu z ozymertynibem.
Badanie MARIPOSA pokazuje nową korzyść w zakresie przeżycia przy stosowaniu amiwantamabu i lazertynibu, która stanowi nowy standard leczenia pierwszej linii u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca z mutacją EGFR
powiedział dr n. med. Nicolas Girard, onkolog z Instytutu Curie w Paryżu
Oprócz przeżycia całkowitego (OS), kombinacja amiwantamabu z lazertynibem wykazała również korzyści w kilku drugorzędowych punktach końcowych badania w porównaniu z ozymertynibem, w tym w zakresie przeżycia wolnego od progresji wewnątrzczaszkowej (PFS), czasu trwania odpowiedzi wewnątrzczaszkowej (DOR) oraz wewnątrzczaszkowego odsetka odpowiedzi obiektywnych (ORR).
Amiwantamab w połączeniu z lazertynibem wydłużył czas do progresji objawowej (TTSP) o ponad 14 miesięcy w porównaniu z ozymertynibem (43,6 miesiąca vs 29,3 miesiąca; HR = 0,69; 95% CI: 0,57–0,83; P < 0,001).
Potwierdzony profil bezpieczeństwa w badaniu MARIPOSA
Pod względem bezpieczeństwa, profil działań niepożądanych kombinacji amiwantamabu z lazertynibem był zgodny z analizą pierwotną. Częstość występowania działań niepożądanych była podobna do tej obserwowanej w innych schematach zawierających amiwantamab.
Nie odnotowano również nowych sygnałów bezpieczeństwa podczas dłuższej obserwacji, a większość działań niepożądanych występowała na wczesnym etapie leczenia. Wyniki tej części badania sugerują również, że zastosowanie środków profilaktycznych w ciągu pierwszych 4 miesięcy leczenia terapią złożoną opartą o amiwantamab może istotnie zmniejszyć ryzyko wystąpienia reakcji skórnych, reakcji związanych z infuzją oraz żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Przeżycie całkowite jest dla nas bardzo ważnym punktem końcowym, ponieważ pokazuje, w jaki sposób korzyść w zakresie PFS może przełożyć się na wydłużone przeżycie pacjentów. I faktycznie, w końcowej analizie przeżycia całkowitego w badaniu MARIPOSA obserwujemy wyraźną korzyść przy zastosowaniu amiwantamabu z lazertynibem w porównaniu z ozymertynibem
dodał dr Girard
Badanie MARIPOSA
W randomizowanym badaniu fazy 3 MARIPOSA wzięło udział 1074 pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP) z delecją eksonu 19 genu EGFR (ex19del) lub mutacjami substytucyjnymi. Badacze oceniali jako główny punkt końcowy przeżycie wolne od progresji (PFS) oraz punkty drugorzędowe, takie jak przeżycie całkowite (OS), odsetek odpowiedzi obiektywnych (ORR), czas trwania odpowiedzi (DOR), PFS2 oraz przeżycie wolne od progresji wewnątrzczaszkowej.
W październiku 2023 roku badanie MARIPOSA osiągnęło swój główny punkt końcowy, wykazując statystycznie istotną i klinicznie znaczącą poprawę w zakresie PFS w porównaniu z ozymertynibem w tej populacji pacjentów. Kombinacja amiwantamabu z lazertynibem przyniosła istotną statystycznie poprawę PFS przy współczynniku ryzyka 0,70 (95% CI: 0,58–0,85; P = 0,0002).
Mediana PFS wyniosła 23,7 miesiąca (95% CI: 19,1–27,7) dla kombinacji amiwantamabu i lazertynibu w porównaniu do 16,6 miesiąca (95% CI: 14,8–18,5) w grupie leczonej ozymertynibem.
Na podstawie tych wyników, w sierpniu 2024 roku terapia skojarzona została zatwierdzona przez FDA, a także w innych krajach na świecie, do leczenia w pierwszej linii pacjentów z NDRP z mutacją EGFR. Wyniki dotyczące przeżycia całkowitego (OS) zostaną przekazane organom regulacyjnym na całym świecie.
