W trakcie Europejskiego Kongresu Raka Płuca 2023 (Kopenhaga, 29 marca – 1 kwietnia) omówiono zaktualizowane wyniki badania CHRYSALIS, badającego skuteczność amiwantamabu w NDRP z mutacjami insercyjnymi eksonu 20 EGFR
Poza wskazaniem obiecujących danych, wyniki sugerują również istnienie szeregu biomarkerów przewidujących trwałe korzyści kliniczne z bispecyficznego przeciwciała EGFR-MET. Amiwantamab doprowadził do mediany przeżycia całkowitego wynoszącej 23 miesiące (95% przedział ufności [CI] 18,5–29,5 ) wśród 114 pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP) z mutacjami insercyjnymi w eksonie 20 EGFR po progresji po chemioterapii opartej na platynie. Przy medianie okresu obserwacji wynoszącej 19,2 miesiąca, całkowity odsetek odpowiedzi (ORR) wyniósł 37% (95% CI 28–46), mediana czasu trwania odpowiedzi 12,5 miesiąca (95% CI 6,9–19,3), a mediana przeżycia wolnego od progresji wynosił 6,9 miesiąca (95% CI 5,6–8,8). Najczęściej zgłaszanymi objawami toksyczności wszelkiego stopnia były wysypka (89%) i reakcje związane z infuzją (67%).
Amiwantamab wykazywał spójną aktywność we wszystkich podgrupach, bez względu na rodzaj wcześniejszej terapii (ORR 42,0% dla wcześniejszej immunoterapii i 52,2% dla wcześniejszej terapii inhibitorem kinazy tyrozynowej EGFR) oraz odpowiedź na wcześniejszą chemioterapię opartą na związkach platyny (ORR 36,2% dla pacjentów z odpowiedzią lub stabilną choroby i 31,2% osób z progresją choroby).
Czterdziestu ośmiu pacjentów (42%) odniosło trwałą korzyść kliniczną z leczenia amiwantamabem (zdefiniowaną jako przyjmowanie ≥12 cykli), co wiązało się ze stanem sprawności wg ECOG równym 0, uzyskaniem przynajmniej częściowej odpowiedzi i brakiem wyjściowych zmian w RAS/ Szlak RAF/MEK.
Spośród 15 pacjentów, którzy nadal otrzymywali amiwantamab po medianie 2,6 roku, u siedmiu nie stwierdzono progresji choroby.
Zauważa, że wskaźniki korzyści klinicznych są szczególnie obiecujące, biorąc pod uwagę znaczenie dostosowywania leczenia w celu uniknięcia pacjentów, którzy prawdopodobnie nie zareagują.