Jak wynika z przedstawionej podczas trwającego właśnie Kongresu ESMO23 prezentacji Jonathana D. Spicera z McGill University w Montrealu w Kanadzie, pembrolizumab dodany okołooperacyjnie do neoadjuwantowej chemioterapii może wydłużyć przeżycie całkowite (OS) u pacjentów z resekcyjnym niedrobnokomórkowym rakiem płuc (NDRP).
Po raz pierwszy od lat 90. XX wieku badanie fazy 3 uwzględniające neoadiuwantowe leczenie w resekcyjnym raku płuc wykazało znaczną poprawę OS. Takie wnioski z badania III fazy KEYNOTE-671 przedstawił Jonathan D. Spicer podczas prezentacji wyników badań w trakcie Kongresu Europejskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej odbywającego się w Madrycie.
Do badania KEYNOTE-671 (identyfikator ClinicalTrials.gov: NCT03425643 ) włączono 797 pacjentów z resekcyjnym NDRP w stopniu II, IIIA lub IIIB (N2). Zostali oni losowo przydzieleni do ramienia pembrolizumabu (n=397) lub placebo (n=400). Charakterystyka wyjściowa była dobrze zrównoważona pomiędzy ramionami.
Wszyscy pacjenci otrzymali neoadiuwantową chemioterapię opartą na cisplatynie i przeszli resekcję. Pacjenci w grupie otrzymującej pembrolizumab otrzymali 4 cykle neoadjuwantowego pembrolizumabu i do 13 cykli adiuwantowego pembrolizumabu.
W grupie otrzymującej pembrolizumab 98 pacjentów otrzymało co najmniej 1 kolejną terapię systemową. W grupie placebo 180 pacjentów otrzymało co najmniej 1 kolejną terapię.
Wyniki badania KEYNOTE-671
Po okresie obserwacji wynoszącej 36,6 miesiąca mediana OS nie została osiągnięta w grupie otrzymującej pembrolizumab i wyniosła 52,4 miesiąca w grupie placebo (współczynnik ryzyka [HR], 0,72; 95% CI, 0,56-0,93; P = 0,00517)
Różnica w zakresie OS między ramionami zwiększała się z biegiem czasu. Wskaźnik OS w ciągu 12 miesięcy wyniósł 87,6% w grupie otrzymującej pembrolizumab i 87,7% w grupie placebo. W ciągu 24 miesięcy wyniósł odpowiednio 79,0% i 74,7%. OS w ciągu 36 miesięcy wyniósł odpowiednio 71,3% i 64,0%. Wskaźnik OS w ciągu 48 miesięcy wyniósł odpowiednio 67,1% i 51,5%.
Analiza podgrup wykazała, że pacjenci w wieku 65 lat lub starsi nie odnieśli istotnej korzyści w zakresie OS po leczeniu pembrolizumabem, a pacjenci z wyższą punktacją odsetka guza PD-L1 odnieśli większą korzyść po leczeniu pembrolizumabem.
Z drugiej strony histologia, stadium choroby i stan węzłów chłonnych nie mają wpływu na siłę działania pembrolizumabu, stwierdziła dr Spicer.
Mediana czasu przeżycia wolnego od zdarzeń (EFS) wyniosła 47,2 miesiąca w grupie otrzymującej pembrolizumab i 18,3 miesiąca w grupie placebo (HR, 0,59; 95% CI, 0,48-0,72).
Wskaźnik EFS po 12 miesiącach wyniósł 73,8% w grupie otrzymującej pembrolizumab i 60,8% w grupie placebo. 24-miesięczny wskaźnik EFS wyniósł odpowiednio 61,5% i 41,4%. Wskaźnik EFS w okresie 36 miesięcy wyniósł odpowiednio 54,3% i 35,4%. Wskaźnik EFS w okresie 48 miesięcy wyniósł odpowiednio 48,4% i 26,2%.
Częstość występowania zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem (AE) stopnia 3. lub wyższego wyniosła 45,2% w grupie otrzymującej pembrolizumab i 37,8% w grupie placebo. Częstość występowania poważnych działań niepożądanych związanych z leczeniem wynosiła odpowiednio 18,4% i 14,5%. W grupie otrzymującej pembrolizumab odnotowano 4 zgony związane z leczeniem i 3 w grupie placebo. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi związanymi z leczeniem (odpowiednio w grupie pembrolizumabu i placebo) były nudności (54,5% i 51,4%), zmniejszenie liczby neutrofili (42,7% i 42,1%) oraz niedokrwistość (36,1% i 33,8%).
Podsumowanie
Keynote-671 to pierwsze badanie przedoperacyjne od ponad trzech dekad, które wykazało znaczną poprawę ogólnej przeżywalności (OS), podkreślając potencjał immunochemioterapii okołooperacyjnej z pembrolizumabem w przypadku resekcyjnego raka płaskonabłonkowego niedrobnokomórkowego płuc (NDRP).
Źródło:
Spicer JD, Gao S, Liberman M, et al. Overall survival in the KEYNOTE-671 study of perioperative pembrolizumab for early-stage non-small-cell lung cancer (NSCLC). Presented at ESMO Congress 2023. Oct. 20-24, 2023. Madrid, Spain. Abstract LBA56. Dostęp 20.10.2023
