Abemacyklib dodany do terapii hormonalnej w pierwszych 2 latach zmniejsza ryzyko rozwoju choroby i odległego nawrotu w raku piersi z dodatnim receptorem hormonalnym (HR+) i HER2-ujemnym, jak wykazano w 5-letnich wynikach badania skuteczności leczenia monarchE.
Korzyść z dodania abemacyklibu do terapii hormonalnej (ET) utrzymuje zmniejszenie ryzyka rozwoju choroby inwazyjnej (IDFS) i przeżycia wolnego od nawrotów odległych (DRFS) u pacjentek z wczesnym rakiem piersi wysokiego ryzyka z dodatnim receptorem hormonalnym i ujemnym pod względem receptora HER2. To wyniki analizy, 5-letniej skuteczności przeżycia całkowitego (OS) w badaniu monarchE.
Dane są zgodne z wcześniejszymi wynikami i dodatkowo potwierdzają dodanie adiuwantowego abemacyklibu do ET u pacjentek z HR-dodatnim, HER2-ujemnym wczesnym rakiem piersi wysokiego ryzyka, z przerzutami do węzłów chłonnych” – powiedziała w trakcie prezentacji na Kongresie ESMO 2023 w Madrycie Nadia Harbeck ze Szpitala Uniwersyteckiego Ludwiga Maximiliana w Monachium.
Trwałe korzyści abemacyklibu
W trzeciej okresowej analizie datą odcięcia danych był 3 lipca 2023 r., a mediana okresu obserwacji wynosiła 54 miesiące.
W krytycznym momencie 5 lat wszyscy pacjenci nie przyjmują już abemacyklibu i myślę, że warto zauważyć, że ponad 80% pacjentów obserwowano przez co najmniej 2 lata – powiedziała Harbeck
W populacji zgodnej z zamiarem leczenia (ITT) korzyść IDFS po dodaniu abemacyklibu do ET utrzymała się, przy czym w grupie badanej wystąpiło 407 zdarzeń w porównaniu z 585 w przypadku samej ET, co zmniejszyło ryzyko choroby inwazyjnej o 32% (HR, 0,680; 95% CI, 0,599-0,772). Wskaźniki IDFS 5-letnich wyniosły odpowiednio 83,6% i 76,0%. Korzyści IDFS ze stosowania abemacyklibu były spójne we wszystkich podgrupach.
Było to niezależne od wieku [P = 0,229]; okresu menopauzy [ P = 0,095]; rodzaju stosowanej chemioterapii [neoadiuwant vs adiuwant; P = 0,596]; liczby zajętych węzłów chłonnych [ P = 0,438]; i moim zdaniem, również bardzo ważny jest lek hormonalny w połączeniu z abemacyklibem [ P = 0,054]. W tym badaniu można zastosować tamoksyfen oraz inhibitor aromatazy – dodała Harbeck.
Podobnie w populacji ITT korzyści w zakresie DRFS utrzymywały się po dodaniu abemacyklibu, przy 345 zdarzeniach w porównaniu z 501 w przypadku samej ET, zmniejszając ryzyko odległego nawrotu o 32,5% (HR, 0,675; 95% CI, 0,588-0,774). Wskaźniki pięcioletnich DRFS wyniosły odpowiednio 86,0% i 79,2%.
Krzywe Kaplana-Meiera w dalszym ciągu oddzielały się od siebie zarówno dla IDFS, jak i DRFS, co skutkowało 5-letnimi bezwzględnymi wskaźnikami poprawy wynoszącymi odpowiednio 7,6% i 6,7%.
Przeżycia całkowite są wciąż niedojrzałe; jednakże w grupie otrzymującej abemacyklib zgłoszono mniej zgonów w porównaniu z placebo (odpowiednio 208 vs 234; HR, 0,903; 95% CI, 0,749-1,088; P = 0,284).
Korzyść w zakresie skuteczności w przypadku dojrzałych nawrotów wykazana w badaniu monarchE, osiągnięta po 2-letnim leczeniu, wzmacnia abemacyklib jako standard opieki w tym leczeniu, gdzie lek ten jest jedynym inhibitorem CDK4/6 zatwierdzonym do leczenia osób z HR -dodatnim, HER2-ujemnym, wczesnym rakiem piersi wysokiego ryzyka z zajętymi węzłami chłonnymi – stwierdził w komunikacie prasowym David Hyman, Dyrektor medyczny Lilly.
Osiągnięcie referencyjnego wyniku w ciągu 5 lat z adiuwantowym abemacyklibem powinno zapewnić dodatkową pewność tym pacjentom, u których konieczna jest intensyfikacja leczenia, aby pomóc im osiągnąć cel, jakim jest pozostanie wolnym od choroby.
Bezpieczeństwo abemacyklibu
Nie zidentyfikowano żadnych nowych zdarzeń dotyczących bezpieczeństwa. Wyniki dotyczące bezpieczeństwa były podobne do poprzednich analiz.
Do najczęstszych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem abemacyklibu należały biegunka, neutropenia i zmęczenie, przy czym najczęstszymi działaniami niepożądanymi stopnia 3. do 4. były neutropenia, leukopenia i biegunka.
Wśród pacjentów leczonych abemacyklibem w porównaniu z pacjentami, którzy nie byli leczeni, u większej liczby pacjentów wystąpiło 1 lub więcej zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem (TEAE; odpowiednio 98,4% v 88,9%), co najmniej 1 lub więcej TEAE stopnia 3. lub wyższego (50,0% v 16,9 %) i 1 lub więcej poważnych działań niepożądanych (15,6% v 9,2%).
Jednakże zauważono, że poważne zdarzenia niepożądane, niezależnie od związku przyczynowego, zgłaszane u pacjentów w 5-letniej, długoterminowej obserwacji były częstsze w grupie otrzymującej samą ET (7,3%) w porównaniu z pacjentami leczonymi abemacyklibem w skojarzeniu z ET (6,5 %).
Badanie monarchE
W otwartym, randomizowanym badaniu III fazy badacze mieli na celu ocenę, czy adiuwantowy abemacyklib w skojarzeniu z ET poprawia IDFS i DRFS wśród 5637 pacjentek z wczesnym rakiem piersi z dodatnim receptorem hormonalnym, HER2-ujemnym i przerzutami do węzłów chłonnych, wysokim ryzykiem. Pacjenci zostali losowo przydzieleni w stosunku 1:1 do standardowej terapii hormonalnej wybranej przez lekarza przez okres do 10 lat, z lub bez abemacyklibu w dawce 150 mg doustnie dwa razy na dobę przez 2 lata.
MonarchE to jedyne badanie z zastosowaniem adiuwantowego inhibitora CDK4/6 przeznaczone wyłącznie dla pacjentów z chorobą wysokiego ryzyka – wyjaśniła Harbeck. – Celem optymalnej terapii uzupełniającej jest wyeliminowanie choroby mikroprzerzutowej w możliwym do osiągnięcia czasie. Abemacyklib indukuje silny i trwały efekt apoptotyczny i jest podawany w sposób ciągły, w przeciwieństwie do innych inhibitorów CDK4/6, które podawane są sporadycznie i powodują starzenie się komórek.
IDFS służył jako pierwszorzędowy punkt końcowy, podczas gdy drugorzędowe punkty końcowe obejmowały IDFS w populacjach z wysokim poziomem Ki67, DRFS, OS, bezpieczeństwo, farmakokinetykę i wyniki zgłaszane przez pacjentów.
Będziemy kontynuować obserwację aż do ostatecznej oceny OS – podsumowała Harbeck
źródłó: Adjuvant abemaciclib plus endocrine therapy for HR+, HER2-, high-risk early breast cancer: Results from a preplanned monarchE overall survival interim analysis, including 5-year efficacy outcomes. Nadia Harbeck https://esmocongress.esmo.org/esmo/esmo2023/en-GB/presentation/639087
