Skuteczność immunoterapii w potrójnie ujemnym raku piersi została potwierdzona podczas Kongresu ESMO23. W Madrycie pokazano również korzyści z wykorzystania inhibitorów PD-L1 we wczesnym hormonozależnym raku piersi.
W przypadku TNBC pembrolizumab jest już stosowany w leczeniu neoadjuwantowym na podstawie pozytywnych wyników badania KEYNOTE-522. Na Kongresie ESMO 2023 przedstawiono aktualizowane dane z dłuższego okresu obserwacji tego badania (LBA18).
KEYNOTE-522 wyniki
Po medianie obserwacji 63,1 miesiąca neoadjuwantowy pembrolizumab w połaczeniu z chemioterapią, po którym następowała adjuwantowa terapia pembrolizumabem, nadal wykazywał poprawę EFS w porównaniu z samą neoadjuwantową chemioterapią (81,3% w porównaniu do 72,3%; współczynnik ryzyka [HR] 0,63, 95% CI 0,49–0,81) u 1 174 pacjentów z wczesnym TNBC, niezależnie od pCR.
Mediana EFS nie została osiągnięta w żadnej z grup. Korzyść z EFS z pembrolizumabem była zgodna we wszystkich wcześniej określonych podgrupach (w tym ekspresji PD-L1 i statusie węzłów chłonnych).
Immunoterapia w hormonozależnym raku piersi
KEYNOTE-756 (LBA21) wykazał znacząco częstszą patologiczną całkowitą odpowiedź (pCR – główny punkt końcowy; ypT0/Tis ypN0]) z pembrolizumabem plus chemioterapią w porównaniu z placebo plus chemioterapią (24,3% versus 15,6%; różnica leczenia 8,5%, 95% przedział ufności [CI] 4,2–12,8; p=0,00005).
Korzyść z pCR była zgodna wśród wcześniej określonych podgrup, w tym statusu PD-L1 guza (CPS ≥1 versus <1), zajętych węzłów chłonnych (dodatnie versus ujemne) i wyniku receptora estrogenowego (ER) (≥10% versus <10%). Wyniki dla drugiego głównego punktu końcowego, przeżycia wolnego od zdarzeń (EFS), są nadal niedojrzałe.
W fazie neoadjuwantowej wskaźniki działań niepożądanych związanych z leczeniem (TRAE) stopnia ≥3 wynosiły 52,5% z pembrolizumabem versus 46,4% z placebo. W badaniu 1 278 pacjentów z ER-pozytywnym/HER2-ujemnym rakiem piersi w stopniu 3 zostało losowo przydzielonych do neoadjuwantowego pembrolizumabu lub placebo plus chemioterapii, a następnie po ostatecznej operacji pacjenci otrzymywali pembrolizumab lub placebo plus terapię hormonalną.
Podobną korzyść z pCR dla kobiet z rakiem piersi o dodatnim ER i ujemnym HER2 w stopniu 2 lub 3 pokazano w drugim badaniu, CheckMate 7FL, badającym neoadjuwantowy nivolumab plus chemioterapię w porównaniu z placebo plus chemioterapią, po którym następowała adjuwantowa terapia nivolumabem lub placebo plus terapią hormonalną (LBA20).
Zgodnie z prezentacją pokazaną w Madrycie, wskaźniki pCR (ypT0/Tis ypN0) z neoadjuwantowym nivolumabem plus chemioterapią były znacząco poprawione w porównaniu z grupą kontrolną (24,5% w porównaniu do 13,8%; iloraz szans [OR] 2,05; 95% CI 1,29–3,27; p=0,0021) i korzyść z nivolumabu była większa u pacjentów PD-L1+ (44,3% w porównaniu do 20,2% z placebo; OR 3,11; 95% CI 1,58–6,11).
W fazie neoadjuwantowej częstość występowania działań niepożądanych stopnia 3–4 była podobna w obu ramionach (35% w porównaniu do 32%).
Źródło:
Pembrolizumab or placebo plus chemotherapy followed by pembrolizumab or placebo for early-stage TNBC: Updated EFS results from the phase III KEYNOTE-522 study; Peter Schmid – LBA18 https://esmocongress.esmo.org/esmo/esmo2023/en-GB/presentation/639121 – dostęp 21.10.2023
KEYNOTE-756: Phase III study of neoadjuvant pembrolizumab (pembro) or placebo (pbo) + chemotherapy (chemo), followed by adjuvant pembro or pbo + endocrine therapy (ET) for early-stage high-risk ER+/HER2– breast cancer; Fatima Cardoso – LBA21 https://esmocongress.esmo.org/esmo/esmo2023/en-GB/presentation/639444 – dostęp 21.10.2023
A randomized, double-blind trial of nivolumab (NIVO) vs placebo (PBO) with neoadjuvant chemotherapy (NACT) followed by adjuvant endocrine therapy (ET) ± NIVO in patients (pts) with high-risk, ER+ HER2− primary breast cancer (BC); Sherene Loi – LBA20 https://esmocongress.esmo.org/esmo/esmo2023/en-GB/presentation/639073 – dostęp 21.10.2023