Rada Przejrzystości przy AOTMiT opublikowała swoje stanowisko dotyczące objęcia refundacją olaparybu w ramach programu lekowego B.9.FM „Leczenie chorych na raka piersi”. Członkowie Rady uznali, że olaparyb powinien być dostępny dla pacjentów z rakiem piersi.
Rak piersi jest najczęstszym nowotworem złośliwym i stanowi najczęstszą przyczynę zgonu z powodu nowotworu u kobiet. Ocenia się, że około 5-10% raków piersi ma podłoże dziedziczne, przy czym zdecydowana większość (~90%) z tej grupy nowotwotworów związana jest z germinalnymi mutacjami specyficznych genów. Najlepiej opisane są geny BRCA1 i BRCA2, których głęboko penetrujące mutacje związane są z zespołem dziedziczonych w sposób autosomalnie dominujący nowotworów piersi i jajnika. Ryzyko rozwoju raka piersi u nosicielek wariantów BRCA1 i BRCA2 wynosi 65% i 45%, odpowiednio. Zapadalność wzrasta z wiekiem.
Refundacja olaparybu w raku piersi
Zgodnie ze stanowiskiem Rady Przejrzystości nr 66/2023 z dnia 19 czerwca 2023 roku w sprawie oceny leku Lynparza (olaparyb) w ramach programu lekowego B.9.FM. „Leczenie chorych na raka piersi (ICD-10: C50)”
Rada Przejrzystości uznaje za zasadne objęcie refundacją produktów leczniczych:
• Lynparza (olaparibum), tabletki powlekane, 150 mg, 56 tabl., GTIN: 05000456031318,
• Lynparza (olaparibum), tabletki powlekane, 100 mg, 56 tabl., GTIN: 05000456031325, w ramach programu B.9.FM. „Leczenie chorych na raka piersi (ICD-10: C50), w ramach istniejącej grupy limitowej i wydawanie ich bezpłatnie, w odniesieniu do subpopulacji pacjentów z wczesnym rakiem piersi.
Rada Przejrzystości uważa, że w celu ograniczenia kosztów wprowadzenia we wnioskowanym wskazaniu refundacji leku Lynparza (olaparibum) konieczne wydaje się dodatkowe obniżenie ceny leku.
Jednocześnie Rada uważa za zasadne objęcie refundacją powyższych produktów leczniczych we wskazaniach:
• zaawansowany/ przerzutowy rak hormonozależny,
• zaawansowany/ przerzutowy rak potrójnie ujemny, pod warunkiem dalszego obniżenia kosztów terapii do kosztów terapii talazoparybem.
Skuteczność leczenia
Stanowisko Rady oparto o dowody naukowe. W ramach analizy włączono dwa badania RCT:
• OlympiA – porównujące olaparyb do placebo w populacji chorych z HER2- ujemnym wczesnym rakiem piersi wysokiego ryzyka z obecnością patogennych lub prawdopodobnie patogennych mutacji BRCA 1/2, którzy ukończyli leczenie miejscowe i terapię (neo)adjuwantową lub adjuwantową.
• OlympiAD – porównujące olaparyb z chemioterapią jednolekową w populacji pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym rakiem piersi HER2-ujemnym z obecnością mutacji BRCA 1/2.
Celem przeprowadzenia porównania pośredniego, porównującego olaparyb z talazoparybem w leczeniu zaawansowanej postaci choroby, do analizy włączono badanie RCT EMBRACA, w którym talazoparyb porównano z jednolekową chemioterapią w populacji chorych z zaawansowanym/ przerzutowym rakiem piersi z mutacją BRCA 1/2.
Populacja z wczesnym rakiem piersi HER2-ujemnym, z germinalnymi patogennymi lub prawdopodobnie patogennymi mutacjami BRCA – badanie OlympiA: olaparyb (OLA) vs. placebo (PLC) (porównanie bezpośrednie):
• czas przeżycia wolny od choroby inwazyjnej (ang. Invasive Disease-free Survival, IDFS): do czasu zakończenia zbierania danych nie uzyskano mediany czasu IDFS. Liczba zdarzeń w ciągu 48 m-cy obserwacji wyniosła 134 w grupie OLA i 207 w grupie kontrolnej, co stanowiło ok. 19% wszystkich pacjentów w badaniu. Odsetek chorych bez choroby inwazyjnej w 4-letnim okresie wyniósł 83% i 75% odpowiednio w ramieniu OLA i PLC. Oszacowane 4-letnie ryzyko względne wskazuje na 37% mniejsze ryzyko choroby inwazyjnej lub zgonu wynikające ze stosowania OLA względem PLC – uzyskany wynik był istotny statystycznie.
• czas przeżycia wolny od choroby odległej (ang. Distant Disease-free Survival, DDFS): do czasu zakończenia zbierania danych nie uzyskano mediany czasu DDFS. Odsetek badanych bez choroby odległej wyniósł 86,5% i 79,1%, odpowiednio w grupie badanej i kontrolnej w 48-m-cznym okresie obserwacji. W zakresie oceny DDFS wykazano istotne statystycznie zmniejszenie ryzyka wystąpienia choroby odległej związane ze stosowaniem OLA w porównaniu do PLC, zarówno w 3-letnim jak i 4-letnim okresie obserwacji.
• przeżycie całkowite (ang. Overall Survival, OS): do czasu zakończenia zbierania danych nie uzyskano mediany czasu OS. Odsetek pacjentów żyjących po 4 latach od randomizacji wyniósł 89,8% w grupie badanej oraz 86,4% w grupie kontrolnej. Wykazano istotne statystycznie niższe ryzyko zgonu w grupie badanej w porównaniu do grupy kontrolnej – ryzyko zgonu po zastosowaniu OLA stanowiło 68% wyjściowego ryzyka zgonu.
• ocena jakości życia (ang, Quality of Life, QoL): ocenę jakości życia przeprowadzono za pomocą kwestionariusza EORTC QLQ-C30. Uzyskane wyniki wykazały, że ogólna jakość życia (Global Health Status and Quality of Life) nie pogorszyła się w ciągu 12 m-cy leczenia z zastosowaniem zarówno OLA jak i PLC. Nie odnotowano różnic istotnych klinicznie pomiędzy porównywanymi ramionami.
Populacja z zaawansowanym lub przerzutowym rakiem piersi HER2-ujemnym, z germinalnymi patogennymi lub prawdopodobnie patogennymi mutacjami BRCA – Olaparyb (OLA) vs. Talazoparyb (TAL) (porównanie pośrednie):
• Przeprowadzone na podstawie badań OlympiAD i EMBRACA porównanie pośrednie wykazało brak istotnych statystycznie różnic pomiędzy OLA a TAL w zakresie analizowanych punktów końcowych: przeżycie bez progresji lub zgonu (PFS), przeżycie całkowite (OS), obiektywna odpowiedź na leczenie (ORR), czas do pogorszenia jakości życia.
Działania niepożądane
Populacja z wczesnym rakiem piersi HER2-ujemnym, z germinalnymi patogennymi lub prawdopodobnie patogennymi mutacjami BRCA: w badaniu OlympiA wykazano, że stosowanie OLA w porównaniu do PLC wiązało się z istotnie statystycznie większym ryzykiem wystąpienia zdarzeń niepożądanych: i) ogółem, ii) co najmniej 3. Stopnia, iii) 4. Stopnia, iv) prowadzących do stałego przerwania leczenia, v) prowadzących do redukcji dawki.
Odnotowano także, że wśród pacjentów stosujących OLA względem PLC wystąpiło istotne statystycznie mniejsze ryzyko wystąpienia: i) zdarzeń niepożądanych specjalnego zainteresowania, ii) nowego złośliwego nowotworu. Ogółem zdarzenia niepożądane wystąpiły u ok. 92% pacjentów otrzymujących OLA oraz u ok. 84% w ramieniu PLC.
Z kolei zdarzenia niepożądane skutkujące trwałym odstawieniem leczenia odnotowano u ok. 11% w grupie badanej i ok. 5% w grupie kontrolnej. Najczęściej obserwowanymi zdarzeniami prowadzącymi do przerwania terapii olaparybem były nudności (2,2%), niedokrwistość (1,8%), zmęczenie (1,6%) i zmniejszenie liczby neutrofili (1,0%). Zdarzenia niepożądane ≥3 stopnia, które wystąpiły u powyżej 1% badanych wśród otrzymujących olaparyb to niedokrwistość (8,7%), neutropenia (4,9%), leukopenia (3,0%), zmęczenie (1,8%).
Populacja z zaawansowanym lub przerzutowym rakiem piersi HER2-ujemnym, z germinalnymi patogennymi lub prawdopodobnie patogennymi mutacjami BRCA: wyniki przeprowadzonego porównania pośredniego wskazują, iż zastosowanie OLA wiąże się w porównaniu z TAL istotnym statystycznie wyższym ryzykiem wystąpienia: i) nudności dowolnego stopnia, ii) wymiotów dowolnego stopnia, a ponadto niższym ryzykiem wystąpienia: i) zdarzeń niepożądanych ≥3 stopnia, ii) anemii dowolnego stopnia, iii) zdarzeń prowadzących do redukcji dawki. Nie wykazano różnic istotnych statystycznie pod względem ryzyka wystąpienia poszczególnych zdarzeń niepożądanych co najmniej 3 stopnia.
Olaparyb w wytycznych leczenia raka piersi
W przypadku wczesnego raka piersi potrójnieujemnego i hormonozależnego z mutacją BRCA 1 lub 2, po uprzednim leczeniu inwazyjnym i terapii (neo)adjuwantowej oraz z chorobą resztkową, zalecanym postępowaniem jest olaparyb w ramach terapii adjuwantowej (NCCN 2023, ASCO 2020/2023).
W zaawansowanym raku piersi HER2 ujemnego z obecnością mutacji BRCA 1 lub 2 preferowaną przez wytyczne opcją leczenia I do III linii są inhibitory PARP, tj. olaparyb, talazoparyb (NCCN 2023, ASCO 2020/2023, ESMO 2021, PTOK 2020). W zależności od linii leczenia przerzutowego raka piersi, jako alternatywę dla inhibitorów PARP wskazuje się także chemioterapię opartą na platynie i satycuzumab gowitekan – dotyczy postaci TNBC (ESMO 2021, NCCN 2023, ASCO 2020/2023) albo chemioterapię jednoskładnikową – dotyczy postaci hormonozależnej, opornej na leczenie hormonalne (ESMO 2021, NCCN 2023, ASCO 2020/2023).
W odniesieniu do rekomendacji refundacyjnych w zakresie leczenia wczesnego raka piersi, funkcjonują trzy rekomendacje pozytywne (HAS 2023, NICE 2023, G-BA 2023) i jedna rekomendacja pozytywna warunkowa (CADTH 2023). W zakresie leczenia zaawansowanego lub przerzutowego raka piersi funkcjonują dwie 2 pozytywne rekomendacje (HAS 2019, G-BA 2020).
źródło: AOTMiT
