Enfortumab wedotyny w połączeniu z pembrolizumabem niemalże podwaja PFS i OS w raku pęcherza moczowego. Kolejne badanie na ESMO w Madrycie, które zmienia praktykę kliniczną. Owacja na stojąco na koniec prezentacji
Badanie zmieniające bieg historii
Enfortumab wedotyny plus pembrolizumab poprawił wyniki przeżycia, w porównaniu z chemioterapią, u pacjentów z nieleczonym wcześniej, miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym rakiem pęcherza moczowego. Takie dane przedstawiono na Kongresie ESMO 2023.
Enfortumab wedotyny plus pembrolizumab prawie podwoił medianę przeżycia wolnego od progresji (PFS) i przeżycia całkowitego (OS) w tym badaniu EV-302/KEYNOTE-A39, badaniu fazy III.
Dr Powles i jego współpracownicy porównali enfortumab wedotyny w połączeniu z pembrolizumabem z chemioterapią w badaniu EV-302/KEYNOTE-A39 (identyfikator ClinicalTrials.gov: NCT04223856).
Badanie objęło 886 pacjentów z nieleczonym wcześniej, miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym rakiem urotelialnym. Zostali oni losowo przydzieleni do otrzymania albo enfortumabu wedotyny i pembrolizumabu (n=442), albo chemioterapii (n=444). Charakterystyki wyjściowe były ogólnie dobrze zrównoważone między grupami.
Enfortumab wedotyny podawano w dawce 1,25 mg/kg w dniach 1 i 8 każdego cyklu trzytygodniowego, bez maksymalnej liczby cykli. Pembrolizumab podawano w dawce 200 mg w dniu 1 do 35 cykli.
Chemioterapia składała się z gemcytabiny plus cisplatyny lub karboplatyny, podawanych do 6 cykli. Pacjenci byli leczeni do osiągnięcia maksymalnej liczby cykli lub do progresji choroby lub nieakceptowalnej toksyczności.
Rak pęcherza z enfortumabem wedotyny – wyniki leczenia
Enfortumab wedotyny plus pembrolizumab wiązał się z 55%-owym zmniejszeniem ryzyka progresji lub zgonu i 53%-owym zmniejszeniem ryzyka zgonu.
Mediana PFS wynosiła 12,5 miesiąca w ramieniu enfortumab wedotyny plus pembrolizumab i 6,3 miesiąca w ramieniu z chemioterapią (współczynnik ryzyka [HR], 0,45; 95% CI, 0,38-0,54; P <.00001).
Korzyść z PFS z enfortumab wedotyny i pembrolizumab była widoczna we wszystkich wcześniej określonych podgrupach.
Mediana OS wynosiła 31,5 miesiąca u chorych leczonych enfortumabem wedotyny plus pembrolizumab i 16,1 miesiąca z chemioterapią (HR, 0,47; 95% CI, 0,38-0,58; P <.00001).
Korzyść z OS z enfortumabu wedotyny i pembrolizumabu była widoczna we wszystkich określonych podgrupach. Korzyść ta była obserwowana niezależnie od kwalifikowalności do cisplatyny lub ekspresji PD-L1, jak zauważył dr Powles.
Bepieczeństwo enfortumabu wedotyny
Odsetek zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem stopnia 3 lub wyższego (TRAEs) wynosił 55,9% w grupie otrzymującej enfortumab wedotyny-pembrolizumab i 69,5% w grupie otrzymującej chemioterapię. Najczęstszymi TRAEs stopnia 3 lub wyższego w grupie otrzymującej chemioterapię były anemia (31,4%), neutropenia (30,0%) i małopłytkowość (19,4%).
Najczęstszymi TRAEs stopnia 3 lub wyższego związanymi z enfortumabem wedotyny i pembrolizumabme były plamisto-grudkowa wysypka (7,7%), neutropenia (4,8%), obwodowa neuropatia czuciowa (3,6%), biegunka (3,6%), anemia (3,4%) i zmęczenie (3,0%).
W każdej grupie wystąpiły po 4 śmiertelne TRAEs.
Dyskutant w sesji, Andrea Apolo, MD, z National Institutes of Health w Bethesda, Maryland, podzieliła to zdanie i nazwała wyniki tego badania „monumentalnymi”.
Na zakończenie prezentacji dr. Powles’a wypełniona po brzegi onkologami z całego świata sala zaprezentowała standing ovation. Doceniając znakomite wyniki badania i zmianę standardu leczenia dla pacjentów z rakiem pęcherza po ponad dwóch dekadach. O możliwej zmianie standardu leczenia pisaliśmy już wcześniej w tym artykule
źródło:
Powles TB, Perez-Valderrama B, Gupta S, et al. EV-302/KEYNOTE-A39: Open-label, randomized phase III study of enfortumab vedotin in combination with pembrolizumab (EV+P) vs chemotherapy (chemo) in previously untreated locally advanced metastatic urothelial carcinoma (la/mUC). Presented at ESMO Congress 2023. Oct. 20-24, 2023. Madrid, Spain. Abstract LBA6.